A Asociación Forestal de Galicia, a Organización Galega de Comunidades de Montes e a Mancomunidade de Montes de Vigo veñen de consensuar a súa posición diante das Eleccións Galegas do 18 de febreiro, facéndolla chegar ás formacións políticas que concorren ás mesmas.
PROPOSTAS DIANTE DAS ELECCIÓNS GALEGAS 2024
Vívese con auténtica preocupación que ás
portas duna modificación legal da Lei de Montes Veciñais en Man Común de
Galicia poida haber a tentación de retornar a períodos autoritarios nos que por
presións de grupos empresariais diversos se volva plantexarse a “usurpación” de
antaño. Por iso, de cara a vindeira tramitación do Libro Branco dos Montes
Veciñais en Man Común de Galicia queremos trasladar ás formacións políticas
que concorren ás Eleccións Galegas de febreiro de 2024 que consideramos preciso non se lexisle de
costas ao sector das Comunidades de Montes Veciñais en Man Común (CMVMC) e
presentamos os plantexamentos acordados unanimemente:
1.
Recoñecer a función social que desenvolven as CMVMC na
xestión dos seus territorios -lembremos que é a cuarta parte de
Galicia e que abrangue tantos espazos agroforestais como industrias e
sociocomunitarios-. Resulta unha visión de curto alcance querer reducilas a
xestoras de espazos forestais, toda vez que en moitos casos as cargas de
xestión de superficies industrias veñen derivadas da herdanza recibida da
previa xestión dos concellos.
No Anexo 1 recóllese un resumo da
“Proposta de normativa dos Usos Sociorrecreativos dos Montes Veciñais” que as
entidades asinantes redactaron en outubro de 2022 a instancia do Consello
Forestal de Galicia e na que fixeron especial fincapé en liberar ás CMVMC das
responsabilidades derivadas dos múltiples danos e prexuízos que se poder usar
dos citados usos sociorrecreativos nos que estas non teñan outra participación
que sexa a de ser titulares do terreo onde se realizan as actividades.
2.
Recoller que o proceso de normalización do monte veciñal
en man común aínda non se pechou e subsisten situacións de abusos e usurpacións que limitan a
extensión das propiedades veciñais en man común, sendo un deber da
Administración autonómica velar e defender este patrimonio identitario de
Galicia.
3.
Consolidar o carácter xermánico do monte veciñal en
man común (imprescritible, inalienable, indivisible e
inembargable), o que conlevaria, por exemplo, que en ningún momento se pode
cuestionar a imprescriptibilidade dos montes veciñais en aras de pretender
legalizar situacións de usurpación e apropiación indebida. Neste senso non se
considera de recibo que se queira intentar colar que haxa que demostrar a
“constatación inmemorial e continuada do monte de forma consuetudinaria”, cando
se ven de demostrar anteriormente que polo acontecido, fundamentalmente na dictadura,
isto viuse truncado sen vontade da veciñanza.
4.
Manter co seu papel os Xurados provinciais de
clasificación dos montes veciñais, o cal garante que se preserve o criterio
de que para clasificar a un monte como veciñal en man común a clave é na
posesión inmemorial e non documentada do uso do monte veciñal, recollido na
lexislación vixente.
Dubidar deste procedemento leva a
pensar que se pode estar querendo trasladar a outro campo de xogo -a vía
xudicial- para precisamente intentar impór os criterios de “non continuidade”
ou “abandono” para evitar clasificacións ou mesmo desclasificar os mesmos, así
como que predomine o criterio de esixir documentación rexistral para a
clasificación, saltándose un principio básico do monte veciñal en man común.
5.
Garantir no texto legal a declaración de nulos de
pleno dereito os actos de disposición levados adiante antes de que os montes
fosen declarados como veciñais en man común. Este proceder
evitaría moito litixio estéril que o único que pon a proba é capacidade
económica que teñen as CMVMC para soportar longos xuizos e darlle falsas
esperanzas a empresarios que obter os seus beneficios a conta dun ben común.
6.
Permitir que se cumpra a lexislación de montes
veciñais que lle abre ás CMVMC a capacidade para negociar cos axentes
económicos os diversos usos do chan mencionados, e non unicamente
o forestal, para así proporcionar seguridade xurídica con contratos realizados
diante do correspondente notario e proceder á posterior comunicación de tales
contratos á Xunta de Galicia.
Prevalecer a lexislación de montes sobre calquera outra lexislación de fomento económico ou procedementos abreviados para evitar que esta vía sexa a que empreguen as empresas, conseguindo a clasificación de singularidade autonómica, para asentarse nos montes veciñais en man común sen terse que sentar a negociar e acordar cos seus lexítimos propietarios.
